Ooit meertalig secretaresse, nu meertalig schrijfster
Mijn passie voor het schrijven is langzaam maar zeker gegroeid. Met een diploma Meertalig Commercieel Secretariaat en enkele jaren werkervaring bij internationale bedrijven in Gent en Brussel, ben ik in 1999, met mijn Zweedse man en onze twee kinderen, naar Zweden verhuisd.
De intensieve cursus Zweeds, oorspronkelijk bedoeld als koerszetter in mijn nieuwe land, werd vooral een inspirerende kennismaking met de Universiteit van Uppsala en zette me tevens op het spoor van verdere studies – waarschijnlijk ook reeds op het schrijverspad – en gaf een extra dimensie aan mijn loopbaanonderbreking toen. De verhuis blies trouwens nieuw leven in mijn verankerde toewijding voor briefschrijven en mijn algemene interesse voor talen en schrijven zou floreren tijdens mijn studiejaren in Uppsala.
Vlaams, en Frans studeren aan een Zweedse universiteit
Zweeds studeren aan de Afdeling Scandinavische Talen met de Afdeling Romaanse Talen net om de hoek, deed mijn leven een nieuwe wending nemen. Een nieuwsgierige blik op het cursusprogramma Frans bracht de stille wens om me ooit verder te verdiepen in de Franse taal en cultuur weer tot leven. De keuze om uiteindelijk verder Frans te studeren was weliswaar geen toeval of gril: mijn achtergrond als Nederlandstalige Vlaamse in mijn Fransgetinte geboortestad Gent; de geschiedenis van het Frans in België; wonen en werken in Brussel; werkcontacten en vakanties in Frankrijk – de Franse taal maakte gewoon deel uit van mijn identiteit.
Terwijl mijn talenstudies in België gericht waren op praktisch en commercieel-zakelijk Frans, brachten mijn studies aan mijn Zweedse universiteit inzicht in de vele andere aspecten van taal en cultuur. De overgang naar Romaanse talen bracht me waar ik thuishoorde en scherpte evenzeer mijn kennis van het Zweeds aan. Naast het obligatorische academisch schrijven werd toen ook columnschrijven, meestal over Zweedse tradities, een voldoeninggevende nevenactiviteit.
Aan het Italiaans kon ik niet weerstaan
Een nieuwe uitdaging bood zich aan toen we vrijwel stevig gevestigd waren in Zweden en mijn studies Frans nagenoeg afgerond waren. Zodoende werd rond Ferragosto 2007 het Italiaanstalige Tessino in Zuid-Zwitserland voor enige tijd de nieuwe thuis voor ons gezin met ondertussen drie kinderen. Opnieuw een verrijkende ervaring en vooral een verkwikkende belevenis: een droomklimaat en een paradijselijke natuur in een goed georganiseerd en veilig land met het levenslustige en warmbloedige Italië net om de hoek – wat een zalige mengeling!
Ook alweer een nieuwe taal. Mijn nieuwsgierigheid en mijn lust om de Italiaanse taal te leren werden vaak gekruid met frustratie, verwarring en taalmisverstanden die niet zelden tot komische toestanden leidden. Maar het Italiaans kreeg me in zijn greep en daarmee kwam een gepassioneerde cultuurbenadering op gang .
Eind goed al goed
Uiteindelijk keerden we toch terug naar Zweden èn naar ons dorp in koud en sneeuwrijk januari 2011 – een scherp contrast met die snikhete augustus 2007. Een nieuwe koers zetten was opnieuw aan de orde en ik besliste stellig dat mijn vertrouwde Zweedse Alma Mater de plaats bij uitstek was om er de weloverwogen beslissing "Zweden-opnieuw" te verzoenen met mijn nostalgie voor het bekoorlijke Ticino en de Italiaanse flair.
Mijn vastberadenheid leidde tot een bachelor Frans-Italiaans en tot de afronding van mijn "Uppsala-jaren" terwijl mijn blik ondertussen reeds op een nieuwe toekomst gericht was waarin taal, cultuur en schrijven een essentiële rol zouden spelen – schrijven over thema's die me nauw aan het hart liggen en die verbonden zijn met de landen die me nauw aan het hart liggen.
Mijn erfgoed
Mijn portfoliocategorieën en schrijfonderwerpen zijn in ruime mate erfgoed-geïnspireerd, ze zijn vanuit het hart geboren. Opgegroeid zijn in het hart van Europa betekent sowieso dat de cultuur, charme en smaken van de buurlanden invloed gehad hebben. Het Franse chanson en de Nederlandstalige Kleinkunst; de superieure smaken van de Franse gastronomie en de eigen Belgische keuken; het rijke cultuurpatrimonium; sublieme ambachten en handwerk – het zijn maar enkele verwijzingen naar dat erfgoed.
"Kwaliteit vraagt tijd" of "kwaliteit mag kosten" waren ingenestelde begrippen toen en zijn nu nog steeds mijn devies. Niet verbazend dat dit erfgoed ook een maatstaf is bij het opsporen van bijzonderheden voor mijn portfoliocategorieën.
--oOo--
Naast talen studeerde ik ook linguïstiek aan de Universiteit van Uppsala en een inleidende cursus tot de Westerse filosofie aan de Universiteit van Stockholm – het laatste deed mij behoorlijk het noorden verliezen, maar winnen aan ervaring en zelfkennis – nuttig.